Προαλαβαίνουμε να βρούμε άλλο πλανήτη

22 βαθμοί C στην Ανταρκτική και έλιωσε παγόβουνο όσο και η Γαλλία. Φονικές καταγίδες στην Ισπανία και καλοκαιρινή ζέστη στην Ελλάδα με παρατεταμένη ανομβρία. ΗΠΑ, Ρωσσία και Καναδάς εκμεταλλεύονται τα λιωμένα παγόβουνα για να πάρουν κοιτάσματα πετρελαίου αντί να κάνουν κάτι για αυτή την κατάσταση. Και ρωτάω τι είναι πιο δύσκολο, να πάρουν μέτρα οι "μεγάλοι" για να σταματήσει η καταστροφή της Γης μας (αν είναι εφικτό πια) ή στο παραπέντε όσοι μπορούν να ψάχνουν για πλανήτες με ζωή; Γιατί εκεί μας οδηγούν και δυστυχώς για τους περισσότερους από μας που δεν θα μπορούν να φύγουν το μέλλον είναι ένας εφιάλτης. Κυρίως για τα παιδιά μας που μεγαλώνουν σε έναν κόσμο που δεν έχει καμμία σχέση με αυτόν που μεγαλώσαμε εμείς και δυστυχώς δεν κάνουμε τίποτε για αυτό. Κάποτε ο μεγάλος αγώνας ήταν η ταξική πάλη. Σήμερα πιστεύω ότι η μεγάλη μάχη είναι το περιβάλλον, αν και στην ουσία πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Το ένα φέρνει το άλλο, και πρέπει η Αριστερά να αλλάξει τρόπο προσέγγισης και να παλέψει σύγχρονα ενάντια στον κινό εχθρό που μπροστά στο κέρδος χαντακώνει το μέλλον των παιδιών μας αλλά και το δικό μας. Δεν είναι πια κάτι που θα γίνει σε 50 χρόνια αλλά γίνεται ΣΗΜΕΡΑ